Van Namibie naar Zuid Afrika: Kamieskroon

Dinsdag 5 augustus

Vandaag een ECHTE rustdag! Uitslapen (kids), lekker op ons gemak ontbijten, lunchen en avondeten. We hangen wat bij het zwembad, en maken gretig gebruik van de heerlijke winterzon: 24 graden Celcius, weinig wind dus prima weer!

Morgen vervolgen we onze weg naar Keetmanshoop, waar de bezienswaardigheid het kokerbomenwoud is…Een lange rit van 500km door het laatste stuk van de Namib Naukluft desert: de oudste woestijn ter wereld! Deze Namib woestijn begint bij Swakopmund en loopt naar beneden tot aan Luderitz bij de grens met Zuid Afrika.

Woensdag 6 augustus

Vandaag vertrekken we om half 9 richting Keetmanshoop. We besluiten in de auto te ontbijten, zodat we snel op pad kunnen. We tanken de auto nog even vol, en weg zijn we! De eerste 200 km gaan over een stoffige maar rechte D-weg. De weg is af en toe een beetje bultig, maar de reis verloopt voorspoedig. Onderweg zien we de meest mooie landschappen. Dit laatste stuk van de Namib woestijn gaat over de Maltahohe richting Mariental. Dit stadje bestaat uit 2500 inwoners, en is het enige stadje dat we tussen Sesriem en Keetmanshoop tegen komen. Het eerste deel van dit stadje is mooi, met een bank, een winkel en een kerk. De huizen zijn prima onderhouden. Als we dit stadje uitrijden komen we in een tweede deel, dat meer op een sloppenwijk lijkt. Toch is er is een school, en tellen we zeker 6 “kerkgebouwen” – geloof en hoop staan hier hoog in het vaandel, iets wat wel nodig is. Er bestaat geen groter contrast tussen rijk en arm – of beter gezegd tussen blank en gekleurd. We rijden met onze Jeep door dit laatste deel van Mariental, en zien allemaal mensen die ons  vriendelijk toe zwaaien.

We vervolgen onze weg richting Keetmanshoop, en stoppen onderweg bij een “picknickplaats”. Deze zijn rijkelijk aanwezig op de C en B wegen, en zijn goed en netjes onderhouden. We arriveren tegen 15 uur in Keetmanshoop en besluiten eerst onze auto weer vol te gooien met boodschappen en diesel. Om 16 uur zijn we op onze camping, die ongeveer 15km buiten de stad ligt. Deze camping maakt onderdeel van het “quivertree forest”, het kokerboomwoud. We hebben gelezen dat dit woud bij zonsondergang op zijn mooist is. We worden ontvangen door een Afrikaans sprekende boer, die samen met zijn familie deze boerderij met camping runt. Omdat we morgen in alle vroegte richting Zuid Afrika willen, en hier een uur “verliezen” door het tijdverschil (Zuid Afrika heeft de zelfde tijd als in Nederland, Namibie loopt een uur achter) en mogelijk tijd kwijt zijn bij de grensovergang vragen we of we ook kunnen dineren. Het antwoord is ja – als ik vraag voor een kaart, wordt er rustig gezegd dat we lekkere Namibische kost krijgen. We vertrouwen hier maar op, en gaan op zoek naar een mooi plaatsje op de camping.

Van hieruit kun je te voet naar het quivertree forest, het kokerboomwoud. Ik weet niet wat iedereen zich had voorgesteld, maar het overtreft al onze verwachtingen. De takken van deze kokerbomen werden door de San bosjesmannen gebruikt als pijlkoker. Het is geen echte boom, maar een aloë-soort, die wel 8 meter hoog kan worden. Normaal staan deze bomen solitair, maar hier staan is in een bos bij een. Vooral als de zon ondergaat zien we een magnifiek décor, dat we samen met een glaasje wijn en fris aanschouwen.

Om zeven uur melden we ons voor het avondeten: spannend, want we weten niet wat de pot schaft. We krijgen eerst wat te drinken aangeboden, en als alle gasten binnen zijn (in totaal eten we met z’n 9en) wordt er een klein buffet neer gezet. Een heerlijke salade, met als hoofdgerecht oryx (gemsbok), met groenten en aardappelen, en als toetje appeltaart met vanille vla. We concluderen dan ook dat dit de beste en lekkerste maaltijd is die we in Namibie hebben gehad. Leuk is ook dat we met de eigenaar in het Afrikaans (oud Nederlands) kunnen praten: een rare maar super leuke ervaring! Dat de VOC vaarders hier in 1650 aan land gingen, en de Hollandse taal introduceerden, welke vandaag de dag nog gesproken wordt!

Als we om negen uur bij de jeep aan komen besluiten we alle vier vroeg naar bed te gaan: morgen willen we op tijd vertrekken.

Donderdag 7 augustus

We zitten op 7 uur in de auto richting Zuid Afrika – spannend maar ook met enige weemoed. We verlaten na drie weken Namibie, en alle vier hebben we dit land in ons hart gesloten. De vriendelijke mensen, de prachtige natuur, de dieren. ALLES! Nu rijden we over de kaars rechte B1 richting Noordoewer (Namibie) en dan Vioolsdrift (Zuid Afrika). Na 300km komen we bij de grens aan, waarbij we eerst Namibie uit moeten, en vervolgens Zuid-Afrika in moeten. Het is lang geleden dat we deze ervaring hadden. Met de opengestelde grenzen in Europa ben je snel vergeten dat het in sommige werelddelen heel anders er aan toe gaat. Het verlaten van Namibie gaat relatief snel: daarna steken we de Oranje rivier over, welke ook de grens vormt tussen Namibie en Zuid Afrika. Aan de andere kant van de rivier moeten we langs immigrations, customs, en de politie. Onze auto wordt nog even gecontroleerd en dan mogen we Zuid Afrika in! Het heeft ons in totaal 45 minuten gekost, en met het uur tijdverschil is het nu 12.30. We stoppen achter de grens om even snel wat te eten.

Als we onze weg vervolgen merken we meteen het grote verschil tussen Namibie en Zuid Afrika. Namibie is stoffig en droog, Zuid Afrika daarentegen kent veel regen in de winter periode (nu dus), en is groen. We besluiten door te rijden naar Kamieskroon, een plaatsje ten zuiden van Springbok. Bij Kamieskroon ligt het Namaque national park, wat bekend staat om zijn bloemenpracht in augustus en september. We hopen dat we geluk hebben en dat alles in bloei staat.

In Kamieskroon huren we een chalet voor een dag – het is hier laagseizoen, en veel is nog vrij. We rijden door naar het Namaque national park, een rit van 20km over een slechte weg vol met gaten en hobbels. Toch is deze rit het waard; want boven in de bergen is het een grote bloemenpracht! De zon schijnt, de bloemen staan in volle bloei – wat een contrast met de Sossusvlei en de Namib desert.

S Avonds maken we heerlijke braai op zijn Zuid Afrikaans, zoals het hoort met grote stukken vlees!!! We genieten van onze avond en maken plannen voor het laatste stuk van onze reis: de zuidkaap van Afrika!